İlişkisel veritabanı teorisinde geçen ve ilişkisel bir veri tabanının hafızayı daha verimli kullanması için geliştirilen normal şekillerden beşincisidir. Bir veri tabanı tasarlanırken veya daha sonradan normalleştirilebilir yani normal form kurallarına uyması sağlanabilir. Bu sayede veritabanının daha az yer kaplaması sağlanmış olur. Ancak bazı durumlarda yerden fedakarlık yapılarak hız ön plana çıkar. Bu durumda normalleştirilmiş bir veritabanının bozulması (denormalization) gerekir. Veritabanımızın dördüncü normal şekle uyması için iki temel kural vardır;
- BCNF'a uymalıdır.
- Çok-değerli bağımlılıkları (Multli-Valued dependency) olmamalıdır.
No comments:
Post a Comment